Jakie są koszty zatrudnienia pracownika na umowę o pracę?

Zatrudnienie pracownika na umowę o pracę w Polsce wiąże się z koniecznością poniesienia szeregu kosztów przez pracodawcę. Wbrew pozorom nie chodzi jedynie o wynagrodzenie netto wypłacane pracownikowi, ale również o różne składki i podatki, które pracodawca musi opłacić do właściwych instytucji. W rezultacie całkowity koszt zatrudnienia bywa istotnie wyższy niż kwota, którą pracownik faktycznie otrzymuje „na rękę”.

Wynagrodzenie brutto i netto

1. Wynagrodzenie brutto: Jest to kwota, którą pracodawca deklaruje w umowie o pracę. Z tej kwoty potrącane są m.in. składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe) oraz zaliczka na podatek dochodowy.
2. Wynagrodzenie netto (tzw. „na rękę”): Jest to wynagrodzenie po odliczeniu wszystkich składek finansowanych przez pracownika oraz zaliczki na podatek dochodowy. To kwota, którą pracownik faktycznie otrzymuje na konto.
3. Koszt całkowity pracodawcy: Obejmuje nie tylko wynagrodzenie brutto, ale również składki finansowane przez pracodawcę, takie jak składka na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe czy Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Przykładowa kalkulacja

Załóżmy, że pracownik otrzymuje wynagrodzenie 4000 zł brutto miesięcznie. Na to składają się:

• Składki pracownika (potrącane z brutto): emerytalna, rentowa, chorobowa, zaliczka na podatek dochodowy, składka zdrowotna.
• Składki finansowane przez pracodawcę: emerytalna, rentowa, wypadkowa, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

W 2024 roku (przykładowo), przy 4000 zł brutto, pracownik netto otrzyma ok. 3000 zł (kwota poglądowa, zależy od aktualnych stawek i ulg podatkowych), natomiast koszt pracodawcy może wynieść nawet ok. 4800 zł–4900 zł, ponieważ musi on zapłacić dodatkowo składki w wysokości kilkuset złotych miesięcznie.

Składki finansowane przez pracodawcę

1. Składka emerytalna (9,76% podstawy wymiaru) – połowa tej składki (9,76%) jest dzielona: 9,76% jest łączną sumą, ale część (9,76/2 = 4,88%) idzie z wynagrodzenia pracownika, część (4,88%) dopłaca pracodawca. W praktyce w ustawie wyróżnia się to jako osobne wartości, jednak sumaryczna stawka emerytalna to 19,52%.
2. Składka rentowa (6,5% podstawy wymiaru) – 1,5% finansuje pracownik, a 4,5% pracodawca.
3. Składka wypadkowa (1,67% – stawka przykładowa, zależna od ryzyka zawodowego) – całość finansuje pracodawca.
4. Fundusz Pracy (2,45%) – całość finansuje pracodawca.
5. Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (0,10%) – również w całości finansowany przez pracodawcę.

Finalnie, aby pracownik otrzymał powiedzmy 3000 zł netto, pracodawca może zapłacić łącznie ok. 4800–4900 zł. Różnica między kwotą netto a kosztem pracodawcy wynika z sumy składek oraz podatku.